Per 1 april is het KRT-bestuur versterkt met Miranda Wetselaar-Glas. Miranda is een bevlogen tandarts-gnatholoog. Naast een eigen (verwijs)praktijk, werkt ze in het Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde in het LUMC, gaf ze jarenlang colleges aan studenten tandheelkunde en is ze lid van diverse (inter)nationale verenigingen. Buiten haar werk om daagt ze zichzelf uit als fanatiek violist in het Heemsteeds Philharmonisch Orkest. Wie is Miranda en wat hoopt ze met haar ervaring en kennis te kunnen betekenen voor het KRT? Daarover vertelt ze graag meer in dit interview.

Je zit inmiddels ruim 35 jaar in het vak. Hoe is die passie voor tandheelkunde ooit ontstaan?

"Mijn vader begon in 1957 zijn eigen tandartspraktijk aan huis. Aan de keukentafel hoorde ik alle verhalen over het vak – de mooie momenten, maar ook de uitdagingen. Daar heb ik veel van geleerd. Toen ik zelf tandarts werd en in mijn beginjaren met mijn vader samenwerkte, ontdekte ik pas echt hoe vakkundig hij was. Die samenwerking heeft mij gevormd en geïnspireerd. Tandheelkunde zelf heb ik altijd al interessant gevonden, vooral vanwege het medische aspect in combinatie met het werken met mensen."

Je hebt je gespecialiseerd, of beter gezegd, gedifferentieerd in slaapgeneeskunde en gnathologie. Vanwaar deze differentiatie?

“Vooral in de gnathologie speelt het menselijke aspect een grote rol, omdat het om (chronische) pijn gaat. Achter die pijn schuilt vaak een verhaal - zoals stress, waardoor klachten verergeren en iemands gedrag verandert. Ik vind het fascinerend om te achterhalen waar de pijn vandaan komt en mensen daar inzicht in te geven. Veel patiënten hebben al een lange zoektocht achter de rug en verschillende specialisten,  bezocht zonder duidelijk antwoord. Ik kijk op een andere manier naar hun klachten en probeer aandacht te geven aan waarom iemand pijn ervaart.”

Samen met je man Peter zet je de praktijk van je vader voort. Daarnaast werk je in het Centrum voor Bijzondere Tandheelkunde in het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). Kun je hier kort meer over vertellen?

"Drie dagen per week werk ik in onze eigen praktijk. De andere twee dagen ben ik in het LUMC op de afdeling Mondziekten, Kaak- en Aangezichtschirurgie, waar ik me bezighoud met gnathologie. Dit werk is bijzonder en uitdagend, omdat ik daar patiënten behandel met complexe problemen waarvoor ze in het ziekenhuis onder behandeling zijn. Het is een heel andere dynamiek dan in mijn eigen praktijk, wat het extra boeiend maakt. Ook mijn man combineert twee verschillende werkplekken; hij werkt een aantal dagen voor het Academisch Centrum Tandheelkunde Amsterdam (ACTA). Voor ons zijn deze afwisselende werkomgevingen heel inspirerend."

Per april ben je bestuurslid van het KRT. Wat motiveert je om je bij het KRT aan te sluiten en wat hoop je bij te dragen?

"Ik ben nu 60, maar dat betekent niet dat ik het rustiger aan doe. Ik hou van nieuwe uitdagingen, dus toen ik voor deze functie werd gevraagd, hoefde ik niet lang na te denken. Vooral ook omdat ik jarenlang met veel plezier in het bestuur van de Nederlandse Vereniging voor Tandheelkundige Slaapgeneeskunde (NVTS) heb gezeten. Als bestuurslid van het KRT wil ik graag bijdragen aan het realiseren van het beleidsplan. Hoogwaardige nascholing is heel belangrijk. Ik hoop dat we het belang en nut hiervan nog meer onder de aandacht kunnen brengen. Tandartsen zouden nascholing niet als een verplichting moeten zien, maar als iets waardevols en inspirerends. Meer scholing betekent immers een hogere kwaliteit van tandheelkundige zorg. Sinds corona wordt nascholing steeds vaker online aangeboden. Dat verlaagt de drempel, maar maakt het wat mij betreft ook minder persoonlijk en interactief, wat soms ten koste gaat van de motivatie. We kunnen nascholing niet verplicht stellen, maar het zou mooi zijn als we vanuit het KRT nascholing aantrekkelijker kunnen maken, net zoals dat bij studenten op academisch niveau al gebeurt. Jong geleerd is tenslotte oud gedaan."

Je hebt een uitgebreid en divers cv. Kun je ook iets verrassends delen wat niét op je cv staat?

“Wat je niet in mijn cv terugvindt, is dat ik net na mijn afstuderen een tijd heb meegelopen met Duitse collega’s in München. Dat was eind jaren ’80, een periode waarin er te veel tandartsen waren en velen naar het buitenland trokken. Wekenlang kregen we, mijn man en ik, de kans om in hun praktijk mee te kijken, wat ontzettend leerzaam was. Deze Duitse tandartsen waren heel open over hun werkwijze - ook over wat minder goed ging- en dat gaf ons als beginnende tandartsen waardevolle inzichten. De praktijk was aangesloten bij de Neue Gruppe, een Duitse wetenschappelijke vereniging voor tandartsen. Mijn vader was destijds de enige Nederlandse tandarts binnen deze club, en via hem kwamen we daar terecht. Lid worden kan alleen op voordracht, en in 1995 zijn Peter en ik ook voorgedragen. Sindsdien zijn we met veel plezier lid."

Naast je werk heb je nog een passie; muziek. Je speelt viool in het Heemsteeds Philharmonisch Orkest. Wat doet muziek met je?

“Ik ben een fanatieke violist en speel sinds mijn 13e in een orkest van zo’n 55 musici. Elke zaterdag repeteren we, voor mij echt een vast moment in de week. Naast het orkest maak ik ook graag kamermuziek; ik speel in een trio, kwartet en kwintet. Elke samenstelling brengt weer een andere muzikale uitdaging omdat je in een klein groepje speelt en dus elke noot haarfijn hoort. Ik doe dit nu een paar jaar, en het leuke is dat ik merk dat ik nog steeds kan leren en vooruitga. Samen muziek maken is onwijs leuk. Het orkest blijft mijn nummer één, maar in elke vorm is het een geweldige ervaring om gevoel en emotie in de muziek te leggen. Vooral het proces naar een uitvoering toe is prachtig. Je werkt met z’n allen aan iets moois, dat is waar ik echt van geniet."

Als je kijkt naar je leven, waar ben je trots op?

“Waar ik trots op ben, is hoe mijn man en ik samen een sterk team vormen. Zowel in de opvoeding van onze twee zoons, die inmiddels volwassen zijn, als in het runnen van onze praktijk. Vooral toen de kinderen klein waren en we tegelijkertijd volop bezig waren met onze carrière, was het een intensieve tijd. Het combineren van ouderschap en een eigen praktijk vraagt veel van je. Je leert, groeit en probeert alle ballen in de lucht te houden. Maar juist omdat we het samen deden, stonden we sterk. Ik ben ook heel blij dat ik destijds voor tandheelkunde heb gekozen en muziek als hobby heb gehouden, en niet andersom. Die keuze heeft goed uitgepakt, want nog steeds haal ik elke dag veel plezier uit mijn werk."