Het bestieren van een solopraktijk is voor Dolf van Baaren een bewuste keuze. Hij kent al zijn patiënten persoonlijk en kijkt graag verder dan hun rij tanden en kiezen. Een vertrouwensrelatie opbouwen vindt hij een belangrijke voorwaarde. Het blijft Van Baaren verbazen dat tandartsen ingrijpende behandelingen mogen uitvoeren zonder aantoonbare deskundigheidsbevordering. Hij vertelt over het werkplezier in zijn praktijk en de rol die hij nu en in de toekomst ziet voor bij- en nascholing.
“Ik koos ooit voor tandheelkunde, omdat bij andere medische studies de kans op uitloting te groot was. Om prompt alsnog uitgeloot te worden. Als daags voor de inschrijving niet iemand was afgehaakt wiens plek ik kon innemen, dan had ik misschien dit mooie beroep moeten missen.”
Vriendelijk verbaasd
“Nu voer ik al bijna 30 jaar een solopraktijk in Rotterdam. Elke ochtend krijg ik van mijn assistente een schema, maar dat zegt nog niets over hoe de dag loopt: dat bevalt me. Van al mijn 1.800 patiënten weet ik wat er privé speelt. Ik wil dat ook weten, omdat een patiënt voor mij meer is dan een mond met tanden en kiezen. Laatst vroeg ik een man wiens vrouw keelkanker heeft hoe het nu echt met hem ging. Hij keek me vriendelijk verbaasd aan, omdat ík hem die vraag stelde en zijn eigen huisarts tijdens vier bezoeken niet. Ik geloof dat een vertrouwensrelatie opbouwen en je patiënten leren kennen ook de behandeling helpt. Gezondheid en welzijn gaat om lichaam én geest.”
Verplichte bij- en nascholing
“Een patiënt zit achterover in je stoel, kan de helft van de tijd niets zeggen, is soms best gespannen en totaal overgeleverd aan jouw handen: daarom is vertrouwen zo belangrijk. Ik krijg toevallig ook verpleegkundigen, traumachirurgen en huisartsen in mijn stoel en we verbazen ons er samen over dat ik spuiten mag zetten en iemands gebit mag verbouwen zonder aan te tonen dat ik mijn vak bijhoud. Te gek voor woorden eigenlijk. Zelfs mijn vriendin die op het mbo lesgeeft, komt niet onder cursussen uit. Van mij mag bij- en nascholing morgen verplicht worden. Ik heb er altijd voor geijverd dat de BIG-registratie aan deskundigheidsbevordering gekoppeld wordt. Ik vind het ook jammer om bij congressen die ik bezoek en die ik voor de NVVRT organiseer zo weinig jongeren te zien.”
Vooroordelen over visitatie
“Ontwikkelingen binnen het tandartsvak op de voet volgen is ontzettend belangrijk voor het vertrouwen dat patiënten in je hebben. Het helpt je ook om als vakman of vakvrouw elke dag beter te worden. Over visitatie bijvoorbeeld bestaan spijtig genoeg allerlei vooroordelen. Dat collega’s je op een vervelende manier de maat nemen of je aanmelden bij de inspectie. Mijn beleving is zo anders: ik vond de visitatie een heel leerzame ervaring, waarbij je in een open sfeer vice versa vraagtekens zet bij wat je gewend bent. Ook de patiëntenenquête heeft me veel inzicht en concrete tips gegeven. Rotterdammers nemen gelukkig ook geen blad voor de mond. Alleen de tip om minder te zingen leg ik naast me neer. Dat is nu eenmaal mijn gewoonte.”
Op de troepen vooruit
“Ik voel me heel betrokken bij ontwikkelingen binnen onze beroepsgroep. Daarom ben ik bestuurslid van het KRT geweest en ben ik nog steeds lid van de registratiecommissie. Daarbinnen houd ik me bezig met het opstellen van en adviseren over de normen en reglementen. Een enkele keer kijk ik op van vragen of vlieguren en koffiepauzes ook meetellen, maar in de regel merk ik hoe blij tandartsen zijn met zo’n duidelijke en overzichtelijke registratie. Mocht de koppeling tussen BIG-registratie en deskundigheidsbevordering er komen, dan zijn we daarop voorbereid. Het KRT loopt dan ook echt op de troepen vooruit en maakt zich sterk voor de deskundigheid van individuele tandartsen en de beroepsgroep als geheel. Dat verdient ons vak zeker.”
Tekst: Marnix Simonis / Fotografie: Joni Israeli
Een KRT-account is gratis voor master studenten tandheelkunde.
