Intercollegiale casuïstiek

Intercollegiale casuïstiek is een vorm van educatie waarbij tandartsen eigen ervaringen met behandelingen beschrijven en presenteren aan collega’s. Deze vorm is praktijkoverstijgend. Het doel van intercollegiale casuïstiek is om de inzichten in eigen behandelmethoden te vergroten om te verfijnen en verbeteren. Een casusbeschrijving heeft een vast format en voor de bespreking dient er een getrainde gesprekleider te zijn. Er is dus altijd sprake van een georganiseerd verband.

 

Bekijk het aanbod van intercollegiale casuïstiek in de cursusagenda onder professionalisering.

Werkvorm

  • De intercollegiale casuïstiek bespreking vindt plaatst binnen de setting van intercollegiaal overleg.
  • Een casus bevat een beschrijving van ten minste:
  1. Diagnose
  2. Behandelplan
  3. Verrichtingen
  4. Resultaat
  5. Leerervaring (tips & tops)
  6. Literatuuronderbouwing
  • Tijdens de bespreking van de casus wordt tenminste aandacht besteed aan:
  1. Reflectie op het behandelplan
  2. Reflectie op verrichtingen
  3. Reflectie op resultaat

De criteria staan in de bijlage van het scholingsreglement.

KRT-punten

Voor 1 uur intercollegiale casuïstiek geldt 1 KRT-punt.